*توصيف كلي رفتار:
الگوهاي رفتاري ويژه‌اي در محيطي خوشايند و شرايط
خانگي خوبي قرار دارند.
رفتار نوزاد
خرگوش به طور كامل تحت تأثير
خرگوش ماده قرار مي‌گيرد.
*رفتار مراقبت كنندگي
خرگوش ماده:
طبق قانون ژنتيكي آنها،
خرگوش ماده مكاني را براي زايمانش فراهم مي‌سازد. او در جستجوي مكاني ساكت و آرام است و با مواد قابل دسترس (مثل: كاه، سلولز گياهي) انه‌اش را مي‌سازد. او مواد را درون دهانش جمع مي‌كند و دور يكديگر جمع مي‌كند تا زماني كه مشاهده كند كه آنجا حالت نشستن بخود بگيرد. او كارش را تا زماني كه اطرافش كامل بشود ادامه مي‌دهد. اگر برخي از محركها او پريشان و ناراحت كند. (نور مستقيم، صداها، در كنار حيوانات ديگر قرار گرفتن) او دنبال مكان ديگري مي‌گردد و لانه خودش را آنجا مي‌سازد. بنابر تغييرات مغزي وي، او چند ساعت قبل از زايمانش (در آخرين مراحل ساخت لانه‌اش) موهايش به راحتي مي‌ريزد. او از موهايي كه از سينه و شكمش ريخته شده است در ديواره‌هاي لانه استفاده مي‌كند. پس از زايمان،
خرگوش ماده با دقت نوزادش را مرتب مي‌كند و او را با لايه موهايي كه از او ريخته مي‌پوشاند، نوزاد
خرگوش در بيرون از لانه تميز مي‌شود. البته توسط مادرش و طبق قانون آنها را مي‌خورد و تمام مي‌كند، خوردن نوزادها بطور ژنتيكي در غريزه مادرانه و وجود دارد و تا يك روز پس از زايمان اين عمل صورت مي‌گيرد، پس از اين عمل وي مقدار قابل توجهي آب مي‌نوشد و سپس به تميز كردن خودش مي‌پردازد. بعد از تميز كردن و كمي استراحت او به بچه‌هايش شير مي‌دهد.
*مراقبت:
گروه بچه خرگوشها در لانه به سرعت رشد مي‌كند، تا حدود سه هفته شير توسط مادر تأمين مي‌گردد كه يك منبع غذايي مقوي به حساب مي‌آيد. هم مادر و هم فرزندان به يك محيط آزاد و بي‌استرس نياز دارند اگر در حال ساختن لانه يا در طول زايمان عوامل استرس بر او غلبه كند ممكن است به كارش ادامه ندهد و به كلي تلاش را براي لانه‌سازي رها كند. تأثيرات استرس همچنين ممكن است او را در حال زايمان پريشان كند. در اين مورد
خرگوش ماده به كلي مشغو فرايند زايمان مي‌شود او از اين كه خصوصيات مادرانه‌اش را نشان بدهد پرهيز مي‌كند. عوامل ايجاد استرس ممكن است او در زايمان و پذيرش اولادش را دچار هيجان كند و در اين حالت
خرگوش مادر بيرون مي‌ماند و بچه‌هايش را نجات مي‌دهد به سمت يك قفس سيمي شبكه‌اي پناه مي‌برد. اي كودكان ممكن است بي‌توجه و يا پراكنده بمانند و خيلي زود آنها خواهند مرد. تهيه نامناسب آب يا مواد مغذي ممكن است او را در مواظبت از فرزندانش منع كند. خرگوشهاي مادر تنها در روز يكبار به بچه‌هايش شير مي‌دهند آنهم در زمان صبح، در برخي مواقع اين شيردهي به دوبار در روز مي‌رسد. الگوي شيردهي اين
خرگوش ماده متفاوت با گونه‌هاي ديگر هستند. او پشتش را به شكل سقف در مي‌آورد، شكمش را بلند مي‌كند چشمهايش را باز و گوشهايش را دراز مي‌كند و يك چيزي مانند آلارم را نشان مي‌دهند. موقعيت و حالت اين بچه‌ها در طول شير خوردن شكل خاصي ندارد و تنها هدفشان پيدا كردن و چسبيدن به نوك پستان است. حس بويايي نيز نقش مهمي را در پيدا كردن نوك پستان بازي مي‌كند. يك بار آن را پيدا مي‌كند و تنها براي 2 الي 3 ثانيه به آن مي‌چسبند، مكيدن پستان دقايقي طول مي‌كشد. شير شكم آنها را پر مي‌كند و بر مثانه ادراي‌شان فشار مي‌اورد كه اغلب به ويژه در روز اول تولد ادرار آن فوراً به كار مي‌افتد.
تأثيرات صدا يا نور زياد آنها را مي‌ترساند. در اين چنين موقعيتها
خرگوش ماده از لانه بيرون مي‌زند و بدون اينكه توجهي به بچه‌هايش بكند كه در حال شير خوردن هستند. در اين موارد بچه‌ها ربوده خواهند شد و در قفسها خواهند افتاد. پس از بهبودي
خرگوش ماده با يك دقت خوب مادرانه بچه‌ها را به لانه برمي‌گرداند و به آنها شير مي‌دهد.