---

بعضي نام زرتشت را «با شترهاي زرين»و نام پدرش را«پروشپ»(با اسب هاي ابرش)و اسم مادرش را «دوغذو»(آن كه گاوهاي سفيد را دوشيده)و نژادش را سفيد ثبت كرده اند با آن كه درباره ي محل تولد زرتشت بحث شده ،هنوز روشن نيست كه در كجا به دنيا آمده.
بعضي اورا از مردم ناحيه ي غرب دانسته وبرخي از مردم شرق عده اي هم گفته اند زرتشت درغرب به دنيا آمد و براي تبليغ آيين خود به شرق رفت.
مي گويند زرتشت در حدود ششصد سال پيش از ميلاد به هند رفته و مدتي آن جا ساكن بوده و در حال جذبه و عالم خلسه به سر مي برد وروح او در آسمان ها سير مي كرد و به معراج پرداخته و اسرار وجود را با چشم باطن مي بيند. ظاهراً علت اين كه زرتشت به سير وسلوك پرداخت واز معتقدات عامه سرباز زد اين بود كه روح حساس وي در قبال كشتار خونين گاوها ملول بود. زرتشت معتقد بود اين بي عدالتي بايد از بين برود.در «يسنا»آمده روح گاو نر به نزد ايزد به دادخواهي بر آمد وشكايت كرد.به شكايتش رسيدگي شد و اهورا مزدا به زرتشت گفت تا مردمان را بگويد چهارپايان را بچرانند واز شيرو پشم آن استفاده كنند.


اهورامزدا و اهريمن
اهورامزدا از ديدگاه زرتشت داري قدرت كامله است اما نمي توان اورا خالق همه چيز چون اهريمنِ خود آفريد دانست.
زرتشت از جانب اهورامزدا جهت راهنمايي و ارشاد انسان ها گسيل مي شود اما با مخالفت روبرو شده وبه ناچار خانواده ي خود را ترك كرده متواري مي شود. در يسنا آمده زرتشت مي گويد:«آيا به چه سرزميني بگريزم،به كجا فراركنم وبروم؛مرا از خانواده و عشيره ام جدا مي سازند.
من در روستا مطلوب نيستم،چنان چه بين شاه زادگان نيز مقبوليت ندارم.
چگونه تورا خوشنود سازم اي اهورامزدا؟»
اهورامزدا دربر دارنده ي آسمان و زمين است و اهريمن با نيروي شرش مدام با اهورامزدا در ستيز است.از تركيب خوب و بد در اساطير ايران به «مينو» ياد شده. اهريمن خود به وجود آمده و تمام ديوها،حيوانات وحشرات موذي رابه وجود آورده.
اهورامزدا صفات و توانايي هاي بسيار داشته كه كم كم هركدام از اين صفات مبدل به فرشته اي شدكه انجام دهنده ي فرامين اهورامزدا بود.
فرشتگان اهورامزدا
«اشه»به معناي نظم و آيين نيك حفاظت كننده ي آتش ومدير كوه ها است و امروزه به ارديبهشت گفته مي شود.
«وهومن»به معناي پندار نيك ايجاد كننده ي عدالت است.
«خشتره»به معناي توانايي ودارنده ي قدرت فرمانروايي است و همان شهريور است.
«ارميتي»حكيم بردبار(اسپندارمذ)موجد آباداني و حامي زمين.
«هئورتات»به معناي سلامتي است و دارنده ي نيروي كاميابي وبه سلامتي موجودات كمك مي كند.
«آيين زرتشتي»
در گذشته ي بسيار دور ايرانيان از آن جاكه معبدي نداشتند از خدايان خود نيز تصويري به جا نگذاشتند اما با پيوند قوم ماد به گذشته ي ايران كم كم در زمان هخامنشيان با به وجود آوردن آتش كده ها تصاويري از خدايان بر ديواره ي آتش كده ها كشيده شد.
آتش مي بايست هرگز در آتش كده خاموش نمي شد و اين وظيفه به عهده ي هيربدان بود.پرستش كننده گان هنگام نيايش با پارچه اي روي دهان خود را مي پوشاندند تا با تنفس خود آتش مقدس را آلوده نكنند.سپس «هوم مقدس»( برابر با سومه،در اساطير هند) را بر روي آتش مي ريختند و مي نوشيدند و به عبادت مي پرداختند.


اعتقادات زرتشتي
اعتقاد زرتشتيان به اين كه زمين و آب و آتش نبايد آلوده شود باعث مي شد كه آنان اجساد مردگان خود را بر برجي نهند تا خوراك لاشه خور ها شوند،و پس از آن استخوان هاي آنان را در دخمه هاي بخصوصي مي نهادند كه هنوز در كرمان وجود دارند و زرتشتيان استخوان اجساد خود را در آن جا مي اندازند.
اينان معتقدند هنگامي كه چشم جسد متلاشي شد روح او از پل صراط مي گذرد. و اين پلي است كه ارواحپس از سنجش اعمال سان توسط ميترا،ورشو و سروش از آن ها مي خواهند كه راه را براي آنان باز كنند پس پلي بر راه شان سبز مي شود كه براي گناه كاران از موي سر نازك تر است و باعث سقوط آنان مي شود و نيكوكاران را يك حوري زيبا به نام «ديانا»به سمت بهشت راهنمايي مي كند اما گناه كاران را پيرزن جادوگري به سمت جهنم مي برد،وآنان كه اعمالشان مساوي است در برزخ مي مانند.


فرشته.ا