اکثر پژوهشهایی که در زمینۀ نماتدهای قورباغه و سایر اعضاء این راسته به عمل آمده موید میزبان ثانوی بودن این حیوانات بوده است. مهمترین نماتدی که در قورباغه ها موجب تلفاتمی شود، از نوع فیلاریاها (Filaria) می باشند. قورباغه میزبان ثانوی این انگل هستند و قیلاریا به ماهیچه ها و رگهای حیوان حمله کرده و موجب مرگ او می شوند.


نماتدهای مربوط به اندامهای مختلف قورباغه اکثرا اختصاصی هستند از این رو به انواع نماتدهاب رودظۀ کوچک، رکتوم، حفره، صفاق، کبد و عروق خونی تقسیم می گردند.
دربین انواع نماتدهای یادشده فقط گروه فیلاریوئیده ها (Filarioidea) هستند که می توانندآنها را در عروق و سیستم لنفاتیک دوزیستان، ماهیان، حیوانات خونگرم و انسان یافت.
قورباغۀ مبتلا، بی حال است ولی انگل در عروق و اعضاء و جوارح حیوان به فعالیت مشغول بوده و تا پایان زندگی قورباغه، فعالیت حیاتی خود را حفظ می کند.
قورباغه در نتیجۀ گزش حشرات آلوده، به این انگل مبتلا می گردند. انگلی که به وسیلۀ حشره به قورباغه تزریق می شود، ممکن است در مراحل مختلف زندگی باشد و وقتیانگل به قورباغه تزریق می گردد، در بدن این حیوان که میزبان ثانوی است باقی می ماند و بعد به وسیلۀ حشرات با خون قورباغه مکیده شده به قورباغۀ دیگر و یا حیوانی دیگر تزریق می گردد. دورۀ حیات انگل تا وقتی که روی میزبان اختتامی قرار نگرفته است، به این ترتیب به فعالیت خود ادامه می دهد.
دیده شده است که قورباغه ها در بعضی موارد، خود میزبان اختتامی این انگلها می شوند و در این حالت، انگل از عروق خارج شده در ماهیچه ها و یا سایر نسوج قرار می گیرند.
بعضی از انواع میکروفیلرهای قورباغه ها به وسیلۀ حشرات به ماهیان، حیوانات خونگرم و انسان انتقال می یابد و در مطالعات اپیدمیولوژی این گونه انگلها، باید نقش قورباغه ها و سایر دوزیستان را در نظر داشت.

ادامه دارد...