Bull Snake

بول اسنیک ها مار های قدرتمند فشار دهنده ی اند که میتوانند به طور همزمان بر چند آیتم طعمه غلبه کنند.اما در صورت دستی شدن و عادت کردن به شرایط اسارت حیوان خانگی خوبی محسوب میشوند.اما باز هم میتوانند گاز بگیرند و خطرناک باشند.آنها معمولا برای جلب توجه صدای خش خش بلندی در می آورند،اما اگر باز هم نادیده گرفته شوند،ممکن است رفتار نا خوشایندی را نشان دهند.
زیستگاه این مار زیبا از جنوب کانادا تا شمال شرقی مکزیک است.بسیاری از آنها را میتوان روی آسفالت های گرم ایالات متحده،زیر نور خورشید پیدا کرد!همچنین آنها را میتوان در ساختمان های متروکه در پی شکار جوندگان نیز پیدا کرد و آنهایی که در حال پوست انداختن هستند،به قنات ها و زیر سطح زین برای پنهان شدن ، پناه میبرند.به طور متوسط، طول عمر بول اسنیک ها در اسارت قریب به 30 سال است.

محل نگهداری

بول اسنیک های کوچک نیز که تازه از تخم سر بر آورده اند نسبت بقیه مار ها بسیار بزرگترند.طول آنها در این زمان به 35 الی 47.5 سانتی متر هم میرسد.در صورت نگهداری درست و صحیح،طی دو سال طول آنها میتواند به 180سانتی متر هم برسد.این مار ها ساعت خاصی برای فعالیت و استراحت ندارند.
در تراریوم یا محفظه ای که این مار در آن نگهداری میشود،بستر آنجا باید از روزنامه ها،حوله های کاغذی،برگ یا مالچ های طبیعی خشک پر باشد.بول اسنیک ها علاقه ی زیادی به مخفی شدن دارند،اما در روز های سرد نیاز به گرمای نور خورشید دارند و به بیرون از مکانی که مخفی شده اند می آیند.به جای نور خورشید برای این مار،میتوان از لامپ های حرارتی استفاده کرد.البته باید اطمینان حاصل کرد که مار به لامپ دسترسی ندارد،زیرا ممکن است دچار سوختگی شود.برای جلوگیری از این امر میتوان از محفظه های مخصوص استفاده کرد.
کاسه ی آب تازه نیز همیشه باید در اختیار او باشد.اگر ظرف آب به اندازه ی کافی بزرگ باشد که مار بتواند خود را در آن جا بدهد و به زیر آب برود،بعید نیست که اینکار را انجام دهند.

رفتار

بول اسنیک ها رفتار متغیری دارند،برخی فوق العاده دفاعی و برخی دیگر آرام و متین اند.به ندرت رخ میدهد که کسی مورد حمله ی این مار قرار بگیرد،در اکثر اوقات این مار سعی میکند حریف خود را با ارتعاش دم و صدای خش خش فراری دهد.گاز گرفتن در بچه مار ها بیشتر وجود دارد تا مار های بالغ.نمونه های وحشی که قبلا در اسارت نبودند،رفتار دفاعی شدیدی دارند که پس از مدتی با دست زدن آرام و مکرر به آنها اهلی میشوند.همانطور که گفته شد،آنها در هر ساعتی از شبانه روز فعالیت میکنند و آب و هوا و شب و روز برای آنها فرقی نمیکند.

تغذیه

طعمه ی این مار ها در حیات وحش جوندگانی است که از مسیر این مار عبور میکنند و گاهی اوقات سوسمار ها یا پرندگانی که در زمین لانه میکنند.اما در اسارت میتوانند از موش ها تغذیه شوند.مار هایی که تازه از تخم سر بر آورده اند،آنقدری بزرگ هستند که بتوانند از موش های با اندازه ی مناسب تغذیه شوند.
بول اسنیک ها هنگام گرسنگی فعال تر می شوند.برای مار های کوچک حد اقل 1موش در هفته میتواند کافی باشد،اما برای مار های بالغ چند موش در هفته یا هر 10روز لازم است.به عنوان یک قاعده ی کلی،بزرگترین طعمه ای که مار در اسارت میخورد نباید از اندازه ی قطر سرش تجاوز کند.اگر چه بول اسنیک ها میتوانند اقلام شکار نسبتا بزرگ نیز ببلعند،اما نوسانات درجه حرارت نامطلوب و یا ترس در مار باعث میشود که غذای خورده شده را بازگرداند.اما در مورد طعمه های کوچک اینطور نیست (یعنی در صورت ترس و درجه حرارت نامطلوب طعمه را بازنمیگرداند).

*بول اسنیک ها نیز مانند برخی دیگر از مار ها ممکن است هنگام تحریک شدن توسط بوی جوندگان گاز بگیرند.این برای افرادی مشکل ساز است که در اطراف خود جونده نیز دارند و یا توسط جونده ای گاز گرفته شده اند...
*هیچگاه مار خود را از گردن نگیرید.این کار ممکن استباعث شود او غذایی که خورده است را برگرداند و تا چند روز غذا نخورد.
*شستن کامل دستها پس از دست زدن به مار و یا کار کردن در تراریوم میتواند از سالمونلا جلوگیری کند؛باکتریهایی که اغلب در خزندگان یافت میشود که باعث بیماری در انسان میشود. 

بیماری و اختلالات شایع مربوط به این نژاد

*سوختگی های حرارتی که اغلب ناشی از دسترسی به لامپ های حرارتی در تراریوم است.
*پوسیدگی دهان (دهان عفونی)؛در صورت شکستن دندان های مار یا جراحت در اطراف پوشش دهان رخ میدهد.
*دیسترس تنفسی در صورتی رخ دهد که درجه حرارت قفس به شدت تغییر کند، به خصوص اگر رطوبت زیاد شود.
*تاول زدن؛هنگامی رخ میدهد که رطوبت تراریوم زیاد باشد و مکان نگهداری از مار کثیف و خیس باشد.

منبع:PetPlace
مترجم:Ali