به گزارش روزنامه الكترونيكي دانش و فناوري ـ ستنا، بنا به حدس کلودیو سیگنر، توماس روف و والتر آرنولد از دانشگاه دامپزشکی وین، بزهای کوهی با این روش که برای پستانداران خونگرم غیرمعمول به نظر می‌رسد، قادرند مقادیر زیادی انرژی صرفه جویی کنند. در زمستان با وجود غذای اندک، این رفتار یک استراتژی مهم برای زنده ماندن نیز است. به گفته آرنولد:«احتمالاً استفاده از منابع گرمایی خارجی برای صرفه جویی در مصرف انرژی حیوانات پستاندار نقش بسیار بزرگ تری را نسبت به آنچه که تاکنون فرض می‌شد، ایفا می‌کند.» سیگنر و همکاران به بررسی این مسئله پرداختند که چگونه بزکوهی (کاپرا ایبکس) در کوه‌های آلپ بدون چنین رکود زمستانی به سر می‌برد. به همین منظور محققان سنسورهایی را به 20 حیوان وصل کردند که این سنسورها به مدت دو سال ضربان قلب را به عنوان معیاری برای میزان سوخت و ساز و درجه حرارت بدن و فعالیت بدنی ثبت کردند. آنان نتایج را در مجله «بوم شناسی عملکردی» منتشر کردند.
در ماه‌های زمستان ضربان قلب بزهای کوهی تا حدود 60 درصد کاهش داشت، به علاوه این حیوانات شب‌ها خیلی بیشتر از تابستان خنک می‌شدند و کمتر حرکت داشتند. ظاهراً بزکوهی در زمستان نیز نه به تولید حرارت بیشتر از طریق سوخت و ساز سریع، بلکه برعکس بر صرفه جویی انرژی اتکا می‌کند. البته براساس ترفندهای صرفه جویی فیزیولوژیکی و با توجه به باد و بارش برف، ضربان قلب با شدت بیشتری کاهش داشت.
این معما با بررسی مرحله گرم شدن صبح هنگام در زمستان حل شد. بعد از طلوع آفتاب درجه حرارت بدن بزهای کوهی سریع تر از میزان ضربان قلب افزایش داشت ـ و درواقع هر چه این افزایش سریع‌تر بود، تشعشع لحظه ای آفتاب نیز بیشتر بود. تازه حوالی ظهر حیوانات دوباره مرحله فعالیت عادی را نشان دادند. محققان نتیجه گرفتند که ظاهراً بزهای کوهی با گرفتن حمام آفتاب طولانی مدت و با صرفه‌جویی در مصرف انرژی گرم می‌شوند. با این روش حیوانات خنک شدن شدید شبانه را نیز به عنوان مهم ترین تدبیر صرفه جوییدر مصرف انرژی به کار می‌برند.